dinsdag 6 november 2012

Bezoek gevangenis

Twee weken geleden heb ik samen met Maresa en een groep christenen de gevangenis bezocht, dit was een unieke ervaring waar ik graag wat over wil delen met jullie.

Maresa was in contact gekomen met een vrouw die met een groep vanuit een kerk bijeenkomsten organiseren in de gevangenis. Vanwege Maresa's beroep als advocaat en haar studie rechten was zij uiteraard erg geïnteresseerd om te zien wat de kerk in de gevangenis doet. Toen we een ontmoeting met die vrouw hadden vertelde Maresa dat ik hier als zendeling werk, waarna zij mij gelijk vroeg of ik dan als ik toch naar de gevangenis kwam misschien niet ook gelijk een meditatie kon geven voor de gevangenen. In eerste instantie zag ik dat niet zo zitten, maar aan de andere kant was dit ook een unieke mogelijkheid om wat te delen met deze gevangenen, dus uiteindelijk heb ik erin toegestemd om een meditatie voor te bereiden voor de bijeenkomst in de gevangenis.

Onderweg in de gevangenis
Een paar dagen later gingen we dan daadwerkelijk naar de gevangenis toe. De gevangenis staat helemaal buiten de stad, het kostte ons een uur om er te komen en toen we aankwamen wachtte er een groep van twintig christenen uit verschillende kerken op ons om samen tegelijk de gevangenis in te gaan. We mochten haast niets meenemen en werden helemaal gecontroleerd, gelukkig konden we wel een camera meenemen om foto's te maken. Toen gingen we echt de gevangenis in, ik was best nerveus want was nog nooit in een gevangenis geweest en de gevangenis in Peru staat niet bekend om zijn gezelligheid. Eenmaal in de gevangenis moesten we een heel eind lopen naar het deel waar de bijeenkomst was, en tot mijn verbazing was dat midden in de plaats waar de gevangenen wonen. En er waren vrijwel geen bewakers aanwezig, alleen wij en de gevangenen, best wel een eng idee. Het deel waar de kerk wekelijks haar bijeenkomsten organiseert (sinds 8 jaar) is bij de gevangen die veroordeeld zijn voor geweld of misbruik. Waar ik dacht dat deze gevangen eng en gevaarlijk waren voor ons werd ik blij verrast door hun hartelijkheid en ik voelde me totaal niet onveilig daar.


De gevangen aan het werk in de binnenplaats
De bijeenkomst was in een open deel van de gevangenis waar een groep van 30 gevangenen op ons hadden gewacht, en waar daarnaast nog ruim 50 gevangen rondhingen, kleding aan het wassen waren of zaten te kaarten. Erg bemoedigend was om te zien hoe enthousiast sommige van deze gevangen waren tijdens de bijeenkomst, er is een groep van zeker 20 gevangenen die christenen zijn! Tijdens de bijeenkomst zongen we christelijke liederen en ga ik een meditatie over de geschiedenis van David en Batsheba en Psalm 51 waar David om vergeving bid. Dit leek mij een een goede geschiedenis over het vragen van vergeving over onze zonden om te delen met deze gevangenen, die in de gevangenis zitten omdat ze een zonde gedaan hebben die bestraft is. Maar gelukkig is er ook voor hen vergeving bij God, als er zelfs voor David, die echtbreuk pleegt en een man laat doden, vergeving is!

Geven van een meditatie voor de gevangenen

Hierna hebben we voor de verschillende gevangen gebeden, zij hebben deze gebeden hard nodig want het is een hard leven in de gevangenis. De mensen uit de kerk hadden eten en andere dingen meegenomen om uit te delen met de gevangenen en daarna was het tijd voor ons om weer te vertrekken, want we hadden alleen toestemming om een uur in de gevangenis te zijn. We moesten echter nog even wachten want sommige gevangen of bewakers hadden de deur van de binnenplaats op slot gedaan zodat we niet weg konden, volgens mij wilden zij geld van ons hebben voordat zij de deur open wilden doen om ons te laten vertrekken. Uiteindelijk deden ze de deur open en konden we vertrekken vanuit de gevangenis met een unieke ervaring rijker. Toen we terugliepen naar de uitgang kwamen we de directeur van de gevangenis tegen, die Maresa tot haar verrassing blijkt te kennen van haar studie, wat ons weer extra mogelijkheden geeft om in de toekomst vaker dingen te doen in de gevangenis.

Maresa deelt toiletpapier uit aan de gevangenen